Vanmorgen tijdens het wandelen begon ik te ratelen. Ratelen (spreken) en schrijven zijn twee van de gaven en manieren waarop ik het liefst mijn ervaringen en inspiratie deel en integreer.
Ik vind het soms moeilijk om mijn missie of het werk ‘dat ik doe’ in 1 of twee zinnen uit te drukken, vanmorgen begon ik hiermee:
‘Als jij om je heen kijkt, zie je dan veel gelukkige mensen – of iets dat mij beter past: zie je dan veel mensen die plezier hebben, die zich ontspannen?’
Nou. Heel eerlijk. Ik niet.
Waarom zou je jezelf daar mee bezig houden, kan je je afvragen
– en dat vind ik een goede vraag.
Ik houd me daarmee bezig omdat ik
* geloof dat plezier hebben ons geboorterecht is (ja, dat geloof ik echt) en
* ik zie dat we dat gewoon heel vaak vergeten
* en ik zie dat we het onszelf ook heel heel moeilijk maken (vaak omdat we niet beter weten)
We zijn het contact met ons binnenwereld een beetje verloren en dat vind ik zonde, omdat:
* de wereld een heel stuk gezelliger, lichter en leuker is als we vaker mogen ontspannen en plezier hebben (van onszelf)
* en daarmee word de wereld om ons heen ook een heel stuk gezelliger, lichter en leuker en daarmee dragen we bij aan een fijnere wereld.
Althans,
in zo’n wereld wil ik leven.
En nee, ik ben niet van mening dat je altijd gelukkig moet zijn.
Of gelukkige gevoelens moet hebben.
integendeel
En ik ben al helemaal geen fan van om bij wijze van spreken met typex de onleuke emoties te vervangen door leuke emoties (dat alles goed moet gaan, het liefst altijd)…
Enfin,
ik heb me heel lang niet gelukkig gevoeld en daarover wil ik iets met je delen:
* Ik voelde me heel lang niet gelukkig omdat ik het gevoel had dat ik gelukkig móest zijn en vooral: dat ik dan niet ongelukkig mocht zijn en geen onleuke emoties mocht hebben (dus leefde ik heel lang in een kramp, hield ik veel spanning vast of als een half mens ofzoiets).
* Ik voelde me ook heel lang niet gelukkig gevoeld omdat ik mezelf en het leven veel te serieus nam en te weinig prioriteit gaf om de dingen te doen die mij een fijn gevoel geven. Het voelde heel lang alsof er eerst van alles ‘moest’, voordat ik…
* En ik voelde me vooral niet gelukkig omdat ik geluk zocht in dingen buiten mezelf én als ik dan had gevonden wat mij gelukkig maakte durfde ik dat niet te volgen omdat ik me liet afleiden door dingen buiten mezelf en allerlei oude, niet helpende gedachten/ overtuigingen.
Ik ben benieuwd of jij iets hiervan herkent…
–
Tegen de tijd dat ik deze 3 grote dingen voor mezelf had ontcijferd was ik een aantal jaren verder. Want ja – deze meid dacht ook nog eens alles alleen te moeten doen. En ik kan nu zien dat dit een waardevol onderdeel is van mijn persoonlijke proces.
–
Maar plezier,
Lieve mensen.
Kunnen, durven en mogen kiezen en toelaten:
van geluk. vergeving. Ontspanning. lichtheid. Voor (zelf)vertrouwen. Van eigenwaarde en acceptatie.
(en daarmee ook voor onleuke emoties:
want het ene toelaten, is ook het andere toelaten en dat als er op één een rem zit, komt dat omdat we een rem hebben op de andere)
dat maakt werkelijk krachtig.
Zelfs, of misschien wel juist – als de buitenwereld wankelt
want als ik 1 ding heb geleerd:
ik (en jij ook niet) heb echt geen enkele controle over wat er in een ander of in de wereld gebeurt.
En dat is mijn missie:
om je van binnenuit stevig te maken.
door je weer veilig te voelen bij jezelf.
Wist je dat je kan ontspannen en plezier kan toelaten als je je veilig voelt?
Als je zenuwstelsel zich kan ontspannen.
–
