Zo’n relatie met jezelf • of laat ik zo vrij zijn om het over mezelf te hebben • mezelf verdiepen, heeft heel veel lagen.
Maar met name 2 om het te versimpelen: Het heeft en bewuste laag en een onbewuste laag.
Op een bewuste laag bedenken we (ik en ik ga er even vanuit jij misschien ook) allerlei dingen: meer dit, minder van dat. Dit wil ik niet meer toelaten of dat juist wel. Dit doen we onbewust en bewust trouwens.
Dat (h) erkennen is dapper trouwens, vind ik.
En dan komt de echte interessante (vind ik dan) • dan komt het onderbewuste tevoorschijn (die overigens altijd aan het werk is), waarin eigenlijk alles van dit (jonge) leven en levens hiervoor, onze overtuiginegen als ook ons potentieel liggen opgeslagen.
_
Dat onderbewuste slaat alles dus op• vanaf hoe we ons in de buik van onze mama hebben gevoelt, hoe zij zich voelde en voedde, hoe papa in de zwangerschap en in je verdere leven stond; of ie aanwezig was en (emotioneel) beschikbaar • net als mama. Welke (emotionele) voeding je hebt gehad. Hoe je bent gezien, gehoord en ontvangen en gespiegeld door je (directe) omgeving.
Dat bepaalt voor een groot deel of je je veilig hebt gevoeld en welkom in je leven♡.
–
Als die basis veilig is, geborgen en liefdevol dan zal je merken dat het leven makkelijk(er) gaat ‘dat het kan stromen, omdat je op de juiste plek staat’, zou Els van Steijn zeggen. Dan kan je jouw plek innemen. Met jouw stem en unieke waarden. Dan voelt je leven ‘van jou’. Dan kan je eigenaarschap nemen. Voel je je stevig!
Terwijl als de basis (onbewust) onveilig is, dan zal je leven vaak moeilijk of zwaar voor je voelen • alsof je tegen de stoom inzwemt, rondjes loopt en nergens echt aankomt • dan zal het je niet echt goed gaan. Je zal je vaak onrustig en angstig voelen: op je hoede en reactief of ‘niet echt aanwezig’ aka gedissocieerd. Je zal blijven ‘zoeken’ en ‘geven’ je vind of ontvangt (te) weinig. Je hebt moeite met je plek vinden. Je verbinden met jezelf en anderen en met je dromen en vooral: dat ook echt grond geven (dus doorvoeren, in praktijk brengen) is moeilijk voor je. Liggen verslavingen en ongezonde patronen meer op de loer en dat is vermoeiend (ik spreek uit ervaring).
•
Als dit (ook) over jou gaat: ik zie je en je bent helemaal oke, ook als je voelt dat er van alles mis met je is! Ik geloof dat iedereen van ons zowel onveilige als veilige patronen heeft ontwikkelt. Dat geloof ik omdat we mens zijn, en als mens maken we ‘fouten’: we doen het beste wat we kunnen met dat wat we op dat moment weten en kunnen, vaak op basis van wat we hebben meegekregen. Veelal gaat ligt en vorm van trauma* aan ten grondslag. *met trauma bedoel ik momenten dat we als mens geschokken zijn en niet in staat waren om daar op een gezonde manier mee om te gaan, om dat te verwerken. Dat wat we niet verwerken, ligt in ergens in ons lijf opgeslagen.
•
Het goede nieuws is dat het anders kan: Je kan je opnieuw veilig leren voelen. Je kan de relatie met jezelf (en daarmee de relatie met jezelf, anderen en het leven) verdiepen. Je kan leren helen. Je kan aanwezig leren zijn, waar je eerder van wilde rennen. Je kan leren openen, waar je eerder sloot. Je kan die liefdevolle moeder of vader voor jezelf worden en daarmee meer en meer in je eigen kracht staan en je potentieel te leven.
Ik geloof dat ons onderbewuste een belangrijke toegangspoort is tot ons potentieel (wie we voelen dat we willen of kunnen zijn, hoe groots of klein dat ook voor je is) • En dat ons lijf daarin de grootste wijsheid bevat.
_
Dat vraagt om te openen. Om erbij te zijn en blijven in wat er onder de oppervlakte beweegt. Het vraagt om liefdevolle aanwezigheid en ruimte.
Totdat we ons onderbewuste (schaduw) bewust maken, kunnen we nooit echt de leiding nemen over ons leven: we worden dan geleid en geleefd (onbeust) door dat wat we kennen. En als we willen groeien: als mens, partner, ouder, vriend/vriendin, collega, ondernemer, dan is dat juíst waar we naartoe willlen bewegen.
Het maakt ons krachtiger én heler.
Mijn meest dierbare tips om hiermee aan de slag te gaan:
Vind iemand bij wie je je veilig voelt om te openen (vaak zijn er patronen van jezelf afzonderen, alleen willen doen en daaronder ligt vaak schaamte ten grondslag) – voor mij heeft mijn Geloof hierin veel betekent, maar ook een dagboek kan hierin heel waardevol zijn, waarin je je ongezouten gevoelens deelt. Erken dat jij een mens bent en dat je zowel heel veel fijne en mooie kwaliteiten bezit als ook minder mooie. Het herkennen van je patronen en triggers is een waardevolle uitnodiging: doe een stapje opzij en kijk eens van een afstandje naar jezelf; wat zie je? Leer jezelf ruimte geven. Zoek gezonde manieren om je te uiten. Wees stiller. Maak contact met je innerlijk kind: vraag hem of haar regelmatig wat ze nodig heeft. En het aller aller belangrijkst: laat jezelf weten dat je jezelf waardevol vind – dat je belangrijk bent – op een manier die bij jou past.♥
Als dit iets in je oproept en je voelt dat het tijd is om de relatie met jezelf te verdiepen, zullen we dan een afspraak inplannen?
