Wow, dat inzicht landt vandaag even precies op tijd. Want het is halverwege de middag en ik heb van alles met mezelf afgesproken om te doen en er komt precies niks uit mijn handen. Telkens als ik de camera wil aanzetten om een filmpje op te nemen, voelt het alsof ik blokkeer of loop ik letterlijk weg om thee te zetten. Ik baal hier van, want gister had ik zo ongelofelijk veel inspiratie en ik wil dan het liefst bepalen dat dat vanaf nu elke dag zo is. Want: Ik voel me zo heerlijk in de flow, wanneer ik inspiratie heb. Ik voel me zo dicht bij mezelf en ik voel me krachtig, wanneer ik de inspiratie door mn aderen voel stromen. Ik voel me zoveel beter (over mezelf).
Ha, én daar heb ik hem.
Ik wilde namelijk zeggen. Ik voel me zoveel beter OVER MEZELF, wanneer ik me geïnspireerd voel én ik voel me nu niet geïnspireerd DUS VOEL IK ME NU NIET GOED OVER MEZELF (en dat wil ik niet).
Nou, lieve mensen, ik weet niet of jij deze ook herkent, maar ik wel.
Die komt bij mij vanuit een hele oude overtuiging dat het goed moet gaan. Het liefst altijd. En overal. Vooral leuk. Rustig. Fijn. Zacht. Speels. Gezellig.
Want dan…
>
ik ben al de hele dag aan het forceren om me goed te voelen. Ik ben aan het forceren om dingen te doen. Ik ben vooral om mezelf aan het proberen om me in een andere staat te brengen dan dat ik me op dit moment voel…
En nu ik dit opschrijf voelt dat eigenlijk heel onveilig. Het voelt super onveilig om mezelf te pushen in iets. Kijk, ik hou van verlangens. En ik geloof ook in leiderschap. Deze situatie vraagt allereerst dat ik mijn gevoelens en behoeften (h) erken:
Ik voel me vandaag even niet fijn. Ik voel me niet geïnspireerd en dat maakt me verdrietig want ik heb het idee (zegt het kleine meisje) dat je me dan pas lief vind. Ik heb geruststelling nodig. Dat ik voel dat ik ertoe doe, voor jou.
Ik verplaats mezelf naar buiten. In de zon.
En maak contact met het meisje in mij. Ik stel me voor dat ik haar vasthoud.
Ik vertel haar dat ik net zo lang bij haar blijf en naar haar luister, totdat het voor haar genoeg is. Totdat ze zich veilig voelt. Gehoord. En gezien.
Als ze zich gezien voelt, heeft ze zin om te dansen, dat ga ik samen met haar doen 🙂 In beweging komen is heel heel belangrijk in dit proces, anders kan je letterlijk vast blijven zitten in de emoties die je ervaart. of in de staat waarin je je dan bevindt.
Teal Swan zei ooit in één van haar video’s:
Je ouders zijn niet het probleem,
maar je innerlijke ouders zijn het probleem.
Die kwam heel erg bij me binnen. Ik realiseerde me hoe een onveilige relatie ik heb gehad met mezelf. Doordat ik allerlei boodschappen heb gehoord of in ieder geval heb geïnternaliseerd, zoals bijvoorbeeld: stel je niet zo aan, gevoelens zijn eng/ moeilijk/ onzin, doe normaal, je bent teveel, je overdrijft – ben ik elke keer als dit soort bovenstaande situaties zich lieten zien, werd ik de innerlijke ouder die ik juist NIET nodig had. Zei ik eigenlijk precies hetzelfde als wat ik als zo vervelend heb ervaren.
Die zin en deze les is me sinds die tijd heel erg bijgebleven. Het inspireert me om een gezonde, veilige (emotionele) relatie met mezelf aan te (blijven) gaan, waardoor ik me veel meer aanwezig en in verbinding voel met mezelf en daardoor op mezelf vertrouw.
(ook op dagen dat er niets uit mijn handen komt, dan is deze oefening genoeg. Dan kan ik voelen van hoe ver ik kom. Als ik mijn meisje zie lachen, omdat ze blij is dat ik er ben, dan is dat genoeg).
Ik voel me super gepassioneerd over dit onderwerp, omdat ik zie wat het doet: als wij ons veilig leren voelen bij onszelf, als we onze gevoelens toe durven laten, kunnen ze voor ons werken, in plaats van tegen. Dan wordt ons leven voller. Rijker. Echter. Zijn we in staat om ons te verbinden met onze innerlijke kracht en authenticiteit.
Hoe je kan beginnen met je veiliger voelen bij jezelf?
> je zou je eens bewust kunnen worden van jouw overtuigingen omtrent gevoelens/ emoties
> en welke van deze jij hebt verinnerlijkt
(oftewel: hoe jij met jezelf omgaat op momenten dat het leven even moeilijk voelt, op het moment dat verschillende gevoelens en emoties boven komen drijven)
– je zou je regelmatiger kunnen afvragen wat jij nodig hebt (wat jouw behoeften zijn) én dat dan ook aan jezelf leren geven, daar vaker prioriteit aan geven
– je mag jezelf opnieuw gaan verbinden met jezelf, zodat je je steviger en ontspannen voelt in je binnenwereld.
Ik schreef een werkboek: Ontmoet je innerlijke kinderen en verwelkom je dappere, wijze zelf en ik nam een meditatie serie
op, die je op weg kunnen helpen.
Ook staat mijn allereerste Lesprogramma online, waarin ik alles met je deel wat ik had willen leren.
Bijvoorbeeld: hoe je je veilig kan voelen bij jezelf, zonder dat je gevoelens en gedachten je overspoelen en je er een rem opzet? Hoe je in je eigen energie blijft/ bij jezelf blijft? Hoe je je kan verbinden met je leiderschap en authenticiteit?
Lieverd, dankjewel voor het lezen. Super tof als je me iets laat weten.
Veel succes en plezier. Je kan het!
☼
Persoonlijk heb ik me regelmatig afgevraagd
wat het verschil is tussen emoties en gevoelens en vond ik dit artikel wel interessant:
