Ik werd geroepen door vrouwen. Door honderden vrouwen.
‘je bent een van ons’, zeiden ze. ‘je hoeft niet bang te zijn’
bang was ik wel, heel erg, als ik eerlijk ben.
Het voelde zo fucking echt en ook verwarrend.
Wie zijn deze vrouwen en waarom praten ze tegen me?
Tegelijkertijd voelde ik me ook levend, alsof er iets in me klikte. Aanging.
Dit is bijna drie jaar geleden.
Die vrouwen. Hun liefde, kracht en wijsheid. Hun boodschap: ga vrouwen samenbrengen en verbindt ze met hun lijf en hun diepliggende wijsheid, zodat ze opnieuw kunnen openen en vertrouwen. Op zichzelf. Op mannen. Op het leven.
Wij zijn hier. Voor je, naast je en achter je.
Ja, ja, ja. Dikke doei dacht ik. Mij niet bellen.
En toch heeft die ontmoeting iets in me veranderd. Een nieuwsgierigheid aangewakkerd.
Het heeft iets in me geopend.
Alles waar ik de afgelopen jaren mee bezig mocht zijn: het meisje, de moeder en wijze in mezelf ontmoeten en verwelkomen.
Vooral een lieve moeder voor mezelf leren zijn.
Openen. Openen. Openen.
Moeder, wat roept dat woord in je op?
het woord moeder heeft heel lang iets in me opgeroepen. Als klein meisje was ik het liefst poppenmoeder over al mijn barbies, playmobil kindjes, mijn konijn en ook over mijn zusje en soms ook klasgenoten. Ik was er van overtuigd dat moeder zijn mijn grootste geschenk in deze wereld kon zijn, dat dat mijn roeping was. Ik dacht heel lang dat ik letterlijk moeder zou mogen worden en misschien is dat ook wel zo, toch heeft het woord moeder de afgelopen jaren
een andere betekenis voor me gekregen.
Het woord heeft me altijd beziggehouden. Het ontroerde me. Riep iets in me op.
Een soort nieuwsgierigheid naar wat dat betekent. Moeder zijn. Misschien wel omdat ik uit een vrouwenlijn kom waarbij mijn moeder dat ook niet zo heel goed wist. Omdat mijn moeder en de hare ook niet de voorbeelden hebben gekregen, die ze eigenlijk wel nodig hadden gehad.
Dat is iets wat ik de afgelopen jaren in mijn persoonlijke reis veel ben tegengekomen: het gemis van een moeder en hoe dat doorwerkt in onze levens. Hoe dat onze bron, onze basisveiligheid vertegenwoordigt en hoeveel impact het heeft als onze moeder op wat voor manier afwezig is geweest (nogmaals, niet omdat ze dat niet wilde, maar vaak omdat ook zij een (emotioneel) afwezige moeder heeft gemist).
Het zorgt (in mjn leven en in dat van klanten, vaak onbewust) voor een diep gevoel dat je niet welkom en onveiligbent in de wereld. Overtuigingen als: niet goed genoeg zijn, de wereld is onveilig, er is geen plek voor mij, ik ben niet helemaal welkom, ik moet hard werken voor liefde, bevestiging en waardering.
Het zorgt ervoor dat we zoeken, zonder dat er een einde aan lijkt te komen. Een soort boom die je wilt planten op drijfzand, waardoor de wortels niet echt stevig kunnen staan, niet helemaal tot zijn recht kunnen komen en dat is voelbaar in alle facetten van je leven. Je voelt je misschien bijvoorbeeld ongeïnspireerd, leeg, vaak overweldigd, klein en redderloos, stuurloos misschien en misschien voel je dat niet, maar merk je dat je snel boos bent of geirriteerd, dat het leven moeilijk en bitter voelt. of dat je vanuit je bescherming leeft.
De innerlijke moeder
Toen die vrouwen me riepen, en eigenlijk een aantal jaren daarvoor al, voelde het alsof ik daarmee een belangrijk puzzelstukje had gevonden. Eentje waarbij het leven me uitnodigde om een moeder voor mezelf te zijn; het gaf me de moed om af te dalen naar mijn eigen donker, mijn schaduw en dat doet het nog steeds. Naar de diepte. De onderstroom.
Een innerlijke moeder zijn gaat voor mij over dat alles welkom is bij mezelf. Vooral de dingen die ik mezelf vroeger al gauw heb afgeleerd: zoals boos zijn, mijn grenzen voelen, niet lief of aardig gevonden willen worden of zijn, maar rauwe emoties toelaten.
De diepte als toegangspoort
Het blijkt, in mijn eigen leven en de mensen met wie ik mag werken, dat dát een toegangspoort is – dat wat de diepte ligt – en juist dat vinden we heel spannend om aan te gaan, terwijl daar misschien juíst de ontbrekende sleutel ligt…
Bijvoorbeeld:
daar waar je al vroeg geleerd hebt om je mond te houden (omdat je dacht dat je te veel was, te veel vroeg), daar waar je al vroeg geleerd hebt om je aan te passen, om een lief meisje te zijn (anders vonden mensen je misschien wel te krachtig en niet aardig), daar waar je geleerd hebt om je in jezelf te keren en misschien al wel jaren kampt met depressies en zwaarte (omdat je zo veel hebt gedragen en gezorgd voor je ouders en er zoveel lichtheid en kracht ligt te wachten, als je jezelf daarin zou mogen zien) daar waar je vroeger geleerd hebt om te zorgen en dragen (en je niet meer weet wat van jou is en wat van de ander is, je vindt het moeilijk om je grenzen aan te geven en de leiding te nemen). Daar waar er een super speels, vreugdevol, krachtige, sexy vrouw woont (en jij bang bent of dat wel mag, niet weten hoe je dat kan openen en je dat hebt weggedrukt).
‘maar wat een geschenk is het voor vrouwen om weer kennis te maken met het duister als een plek die je niet meer hoeft te vrezen. Om ons eigen duister niet langer te vrezen. Om tegen vrouwen te zeggen: misschien kon jouw moeder niet goed met je omgaan, omdat ze niet wist hoe dat moest, maar je kunt nu een moeder voor jezelf zijn. Het is het begin van een radicale transformatie in een vrouwenleven als ze leren luisteren naar zichzelf’, schrijft Sarah Durham Wilson in een artikel genaamd ‘de wereld heeft de liefde van de moeder nodig’.
Het leren kennen en ontwikkelen van mijn innerlijke moeder zijn voor mij de sleutel tot integratie: ik voel me innerlijk volwassen, omdat ik steeds beter voor mezelf kan zorgen en aan mezelf kan geven wat ik elf heb gemist. dat geeft me veel vertrouwen en innerlijke stevigheid. Het is een diepe innerlijke reis en het is mijn grote missie om jou met jouw innerlijke moeder te verbinden, zodat je voelt dat alles welkom is en jij je rechtmatige plek kan innemen, met jouw unieke talenten.
Waar kan je dat beter ontdekken dan in een groep met vrouwen?
Je bent één van ons, mooie vrouw.
Als je de innerlijke roep voelt, nodig ik je heel erg uit voor mijn nieuwste programma dat 14 januari start. I welcome ALL of you in!
Gaaf om van je te horen over jouw relatie met vrouw zijn, met de innerlijke moeder.
X
