Zo ziet een gezonde relatie met jezelf eruit en dit is hoe je daarmee kan beginnen

by RenskeReniers

In deze blog neem ik je graag mee in een onderwerp dat mij in ieder geval heel erg bezighoudt: een gezonde relatie cultiveren met jezelf (en daarmee dus anderen en de manier waarop we in het leven staan) en ik vertel je iets over trauma, verwondingen en waarom ik geloof dat je kan helen!

Ik geloof dat er een paar jaar geleden een heel groot zaadje is gepland tijdens de opleiding tot bezielingscoach die ik destijds volgde. Adriaan Hoogendijk vertelde dat iedereen getraumatiseerd is en ik vond die uitspraak zowel geruststellend als beangstigend. Want: wat is trauma dan precies? En hoe beïnvloed dat ons dagelijks leven; onze relaties? En (hoe) kun je van ongezond gedrag, dat vaak een uiting of logisch gevolg zou je kunnen zeggen is van trauma naar gezond of geheeld bewegen?

Onbewust door het leven

Op dat moment en veel momenten daarvoor en daarna liep ik vooral onbewust door het leven, zoals ik dat nu kan zien. Ik had nog nooit echt de tijd genomen of prioriteit gegeven aan de relatie met mezelf. Ik vond mensen die daarover spraken (dat was redelijk nieuw toen) zelfs arrogant of een beetje raar en zweverig. En toch intrigeerde ze me ook. Ze spraken met een bepaalde manier van respect, zelfvertrouwen en diepgang die ik niet echt herkende in het normale leven. Ze leken dingen onder de aandacht te brengen en moeilijke dingen te benoemen (die ik eerder afschilderde als ‘die zijn gek of waarom zou je je hiermee bezig houden’) en een bepaalde mate van zelfkennis te hebben die ik erg waardeerde, die iets in me aanraakte. Ze benoemden dingen zoals bijvoorbeeld grenzen of gaven terug wat ze zagen, wat ik heel krachtig vond. De energie van deze mensen gaf me inspiratie en hoop, in plaats van dat ik me leeg, verward en ongeïnspireerd voelde.

Enfin, er was een zaadje gepland die pas veel later zou uitkomen, zoals dat met de meeste zaadjes gaat denk ik ;).

Hoe kan je mensen herkennen die een gezonde relatie hebben met zichzelf?

Mensen die een gezonde relatie hebben met zichzelf stralen een bepaalde rust, een innerlijke vrede uit

Ze weten wie ze zijn, wat ze kunnen, wat ze minder goed kunnen, waar ze goed in zijn, wat ze moeilijk vinden en handelen naar die kennis.

Ze zijn in staat (moeilijke, gedurfde) keuzes te maken, omdat ze vanuit een basishouding van vertrouwen komen.

Mensen die een gezonde relatie hebben met zichzelf hebben de tijd genomen en nemen de tijd, geven prioriteit aan de relatie met zichzelf te verdiepen.

Ze doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen en dat maakt ze te vertrouwen.

Mensen die een gezonde relatie hebben met zichzelf dragen een bepaalde authenticiteit mee; je kan voelen dat de woorden die ze spreken vanuit een diepe plek in zichzelf komen (omdat ze bereid zijn om naar zichzelf te kijken).

Ze kennen hun behoeften en grenzen en zijn in staat om daarnaar te leven, te vragen wat ze nodig hebben en hulp/kritiek/liefde/anderen en het leven te ontvangen.

Ze zijn consistent in hun gedrag.

Ze zijn bereid om sorry te zeggen,

om moeilijke dingen te doen en moeilijke gesprekken aan te gaan en verantwoordelijkheid te nemen voor hun deel.

Mensen die een gezonde relatie hebben met zichzelf vertrouwen tegelijkertijd op hun eigen wijsheid én staan ervoor open om te leren, ze hebben een innerlijke houding van groei : ik weet eigenlijk dat ik heel weinig weet en sta open om van jou/het leven/ dingen op mijn pad te leren

Ik benieuwd hoeveel van deze gezonde kenmerken jij bij jezelf kan herkennen of misschien denk je wel: holy, hier heb ik nog wat werk te verrichten… kan je zien welke dingen je meer zou willen integreren in je leven?

Hoe kan je mensen herkennen die een ongezonde relatie hebben met zichzelf?

Misschien is een reden waarom ik zo gefascineerd ben door een gezonde relatie met jezelf omdat ik er heel lang van overtuigd was dat ik een gezonde relatie had met mezelf én dat de mensen om me heen ook gezond waren. Ik denk deels omdat ik dat niet heb geleerd en het altijd raar heb gevonden en nog steeds raar vind dat we dit soort (voor mij wezenlijke) dingen niet leren op openbare plekken waarvan ik vind dat we ze wel zouden mogen leren.

Terwijl ik eigenlijk: mezelf afsloot, constant vanuit een plek van angst bewoog, diepgang miste, niet veel van mijn authentieke zelf liet zien, ongezond en onbewust gedrag vertoonde: verslavingsgevoelig, ongezond en onbewust gedrag van mezelf en anderen goedpraatte, niet consistent was in mijn gedrag en afspraken met mezelf, niet duidelijk en oprecht in mijn woorden en dat maakte dat ik niet op mezelf kon vertrouwen en daardoor heel veel veel kracht en macht verloor. Ik gaf veel energie weg.

Dat resulteerde in:

– oppervlakkige relaties

– niet vervullende levensinvulling

– weinig zelfvertrouwen en discipline

– excuses en uitstelgedrag

– niet eerlijk durven zijn en daardoor niet authentiek

– het ontbrak me aan levensenergie en plezier

Wat is trauma en wat hebben ongezonde relaties daarmee te maken?

Ik heb een haat liefde verhouding met het woord trauma, misschien jij ook. Omdat het zo groots voelt. Alsof het niet over mij gaat. En misschien denk jij dat ook. Dat het niet over jou gaat. Wat Adriaan Hoogendijk zei: iedereen is getraumatiseerd, of misschien past gewond beter. En ik ben het daarmee eens. Omdat we allemaal ‘maar’ mensen zijn en omdat de mensen waarvan wij dingen hebben geleerd ook ‘maar’ gewoon dingen deden zoals zij het hebben geleerd; dingen die vaak generatie op generatie in het donker zijn blijven liggen.

Onze verwondingen, afhankelijk van de impact, grootte en mate van verwondingen, bepalen een groot deel van onze imprints; onze overtuigingen die weer ons gedrag bepalen hoe we komen opdagen voor onszelf en in de wereld.

Codependency will make us ask others and God/life to prove us that we are worthy of the love and life we so deeply desire. Its the inner child looking and asking: where’s my dad? Why isn’t he helping me? And than seeking the parent in our partners and others – a miracle workbook

Bij de meeste mensen die ik spreek en zie en ken en observeer runnen deze onbewuste overtuigingen de show:

ik ben niet goed genoeg

ik ben het niet waard

ik mag niet moeilijk zijn

ik moet gezellig/leuk/lief/braaf/makkelijk zijn

ik moet succesvol zijn

ik voel me verantwoordelijk

ik mag me niet schuldig maken

ik moet het goed doen

ik ben schuldig

ik ben te veel

ik ben te weinig

met als gevolg

ik moet hard werken (voor liefde, bevestiging, waardering)

wie ben ik als ik stop met mijn best doen, aardig zijn

ik moet zorgen voor anderen

ik ben op zoek naar iets buiten mezelf dat mij veiligheid geeft

ik neem genoegen met broodkruimels;

in relaties, werk, vriendschappen

ik weet niet wie ik ben

ik weet niet wat ik voel

ik ervaar weinig energie/plezier

– is dit het nou?

ik geef mezelf vaak weg

in dezelfde vicieuze cirkels lopen

emotioneel volwassen worden

Als we dit niet durven (her) kennen, dan is de kans groot dat we blijven hangen in onbewustheid (loyaler zijn naar iets of iemand anders, loyaal zijn aan een familiesysteem of gedachte, we steken ons kop in het zand en leggen de verantwoordelijkheid buiten onszelf), in ontkenning, in kindgevoelens (machteloosheid, overweldiging, boosheid, verdriet; het gevoel dat de wereld / het leven tegen ons is, dingen tegen ons zijn), met als gevolg dat we wat we kennen of hebben geleerd gaan herhalen en doorgeven en we zijn niet in staat om ons eigen pad en weg te bewandelen en als ons authentieke zelf op te komen dagen. We komen niet verder dan een bepaald punt, waar we telkens blijven hangen en dat kost zo freaking veel van onze levensenergie en authenticiteit.

De uitnodiging is om emotioneel volwassen te worden. Om een gezonde relatie met jezelf aan te gaan. Zelfs als jij de eerste bent in je familie. Als jij ‘anders’ bent dan alle vrienden die je om je heen hebt verzameld of de plek waarbij je werkt.

Hoe?

Dat doe je door heel eerlijk te worden en zijn over je eigen ongezonde gedrag en patronen (we all have them), je gaat je onderbewuste bewust maken. Je gaat herkennen waar je je slachtoffer maakt en waarom je dat doet. Je gaat herkennen waar je dader speelt, waar je je groter maakt. Je gaat herkennen waar je jezelf en anderen tekort doet. Je gaat contact maken met wat er echt leeft in je binnenwereld en je gaat daarbij blijven; zodat je leert dat het veilig is om alles van jezelf te verwelkomen en je op een andere, gezonde volwassen manier kan komen opdagen.

This is how you will take your power back.

Ik zou deze blog niet schrijven en ik zou de vrouw die ik vandaag ben niet kunnen zijn, zonder mijn absolute geloof in dat we kunnen groeien en helen. Dat het anders kan en mag en eigenlijk zou ik willen schrijven moet, maar dat klinkt misschien een beetje dwingend.

Dat is al zolang als dat ik me kan herinneren mijn drijfveer geweest – een inimini stemmetje soms of een heel inimini gevoel dat liet weten ‘wat als het anders kan én ik gewoon nog niet weet HOE dat dan moet’(maybe that’s you too) of: wat als dit helemaal niet klopt, als de wereld die ik zie niet klopt met wat ik van binnen voel waarvan ik nog niet weet wat het dan wel is. Met de kennis die ik nu heb denk ik dat dat heel erg logisch is, want waar leren we in godsnaam over een gezonde, emotionele relatie aangaan met onszelf? Hoe we onszelf kunnen reguleren en kunnen komen opdagen wat voor ons belangrijk is? Waar leren we dat het veilig is om onszelf te uiten en waar worden we uitgenodigd om steeds authentieker op te komen dagen?

Nou, hier.

Lichter. Zachter. Echter. Gezonder.

Ik heb altijd geweten dat het lichter, zachter en echter en gezonder kon en dat geloof ik nog steeds, al kan ik dat ook niet altijd voelen.

Ik wist ook dat ik daarvoor iemand moest worden die ik op dat moment (vaak) nog niet was:

iemand met eigenwaarde, discipline en respect.

Dat mocht ik leren. En dat leer ik nog steeds. Ik kies ervoor om dat te leren. Ik kies ervoor om daarin te groeien.

Ik kies ervoor om een gezonde relatie met mezelf aan te gaan.

Ik kies ervoor om daar elke dag mijn prioriteit aan geven,

dat is hoe ik mijn kracht (elke keer) terughaal.

En dat gun ik jou ook.

Dat is een blijvend proces waarin we blijven leren en groeien,

als je daarvoor durft te kiezen.

Liefs,

Renske

Ben je er klaar voor om meer van jezelf te verwelkomen? Meer van het nieuwe te integreren? Meer inzicht in waarom je jezelf saboteert, afsluit en beschermt + inzicht in dat wat je tegenhoudt ( je onderbewuste + schaduwen)?

Ik verwelkom je met open armen tijdens mijn nieuwste online challenge: Welcome All In * 28 maart tot en met 7 april reizen we samen * Let op! er is plaats voor 40 mensen in class.

als je voelt dat je er klaar voor bent om je – in het echte leven – veel meer te openen, dan nodig ik je heel erg uit voor Welcome All In ronde 2, die eind Mei start.

Reageren?

stralend@renskereniers.nl