2025 – een uitnodiging om meer thuis te zijn bij en voor jezelf als basis voor meer (zelf)vertrouwen, ontspanning en verbinding.

In de nieuwsbrief van mijn therapeut @de lichaamstherapeut - lichaamsgerichte psychotherapie en transformatie schreef ze:

Je ontspannen voelen

kunnen uitademen en loslaten

zin hebben in de dingen

liefde voelen

warmte binnen laten

genoeg ervaren

vertrouwen voelen in jezelf

Het zijn allemaal signalen van veiligheid. Veiligheid betekent dat het zenuwstelsel in een staat van regulatie verkeert. Er is dan energie, ruimte en vertrouwen om die dingen te doen die bij je passen, om je diepere zelf te volgen.

-aldus Aranka, de lichaamstherapeut

Thuis leren zijn

Een thuis leren zijn voor al onze delen – ik ga daar zo verder op in - dat is denk ik de basis. Tijdens mijn rondje hardlopen vanmorgen dacht ik eraan hoe onsexy en misschien ook wel abstract dit vaak kan klinken. En hoe vaak ik dit heb verafschuwd in mezelf en mijn leven. Hoe vaak de stemmen van als ik nu niets doe, er moeten klanten komen, ideeën zijn, ik moet iets doen, ik loop achter, er gaat iets mis, er moet iets anders NU, ik ben niet leuk, mooi, slim genoeg – word ik dan nog wel geaccepteerd? Hoor ik er dan nog bij? – zal ik wel/ mag ik wel? – ik moet – ik word beoordeeld en de daarbij behorende gevoelens van frustratie, stress, onrust en onzekerheid aan terrein wonnen in mijn leven. Met de daarbij behorende gebrek aan verbinding, toename aan frustratie, een grote dosis zelfkritiek en zelfafwijzing, niet goed genoeg voelen, zwart wit denken, regelmatig een leeg, me groot houden terwijl alles wat ik wilde was om me te verbinden, verdwaald gevoel dat ik vaak heb proberen te vullen met alcohol, sigarettenrook, relaties en aanpassing.

En het vervolgens echt heel erg gek vinden dat ik telkens op hetzelfde punt leek uit te komen. Verdrietig was het ook eigenlijk wel, want ik kon een hele tijd of een tijdlang goed doorgaan, totdat er iets in de buitenwereld gebeurde, dat een trigger, een uitnodiging naar binnen vormde.

Enfin, vanmorgen kon ik eigenlijk wel hardop lachen om hoe vaak ik nog niet beter wist. Ik zie dat ook terug in mijn klanten, wanneer ze binnenkomen en ik ze vraag om stil te worden en te zijn, van wat gaat dit in godsnaam brengen? Wat gaan we nu in godsnaam doen? Dit hadden we toch al gedaan? Gehad? Dóór wil ik!

Ik, en vele andere met mij, hebben niet geleerd om thuis te zijn. En met thuis zijn bedoel ik vooral; aanwezig.

Als ik nu terugkijk, dan zie ik bij mezelf (en veel van mijn klanten en mensen) één thema: onveiligheid. En die onveiligheid is vaak al op jonge leeftijd begonnen (en néé lieve mensen, dit is opnieuw geen pleidooi om een schuldige aan te wijzen) en het is helpend om eerlijk te kijken en stil te staan: Welke emoties mochten er wél zijn? En juist niet? Wat vond ik als kind moeilijk om te laten zien? Wat vind ik vandaag de dag moeilijk om te laten zien?

Je zal wellicht gaan zien dat de gevoelens en emoties die er toen niet mochten zijn, dat je daar vandaag de dag nog steeds moeite mee hebt. En dat je daar vandaag de dag dezelfde strategietjes op toepast, als dat je ze vroeger hebt aangeleerd: vechten, vluchten, bevriezen, vermijden.

Een basisles emoties

Blij

Bang

Boos

Bedroefd

En wat we – met terugwerkende kracht, kunnen doen, en daartoe worden heel veel van ons uitgenodigd, is thuis leren zijn. Een thuis leren zijn.

Hoe, vraag je?

Ik krijg vaak de vraag – ja, rens, maar Hoe dan. En dan wil ik je eens uitnodigen, hoe ziet voor jou een liefdevol thuis eruit?

Voor mij is dat een plek waar ik graag kom. Een plek waar ik kan uitademen. Een plek waar ik voel dat ik met open armen wordt ontvangen. Een plek waar ik me veilig voel om alles van mezelf te delen. Een plek waar rust is. En waar ruimte is. Een plek waar bescherming is. Waar niks hoeft. Waar ik kan zijn. Waar ik kan opladen. Waar ik me kan terugtrekken. Waar ik mezelf kan laten zien. Een plek waar aanmoediging en bemoediging. Een plek waar ik niet hoef te doen maar waar ik kan zijn.

Die plek hebben we te maken. Die hebben we in te nemen. Die hebben we elke dag, als het even kan, te creëren.

Ik geloof en weet dat als we daar vaker zijn:

Dan voelen we ons veiliger. Komen we terug in heelheid. Voelen we ons dicht bij onszelf. Maken we keuzes die voor ons voedend en passend zijn. Word ons leven authentiek. Voelen we ons verbonden. Worden onze relaties echter. Ons werk meer passend. Ons leven een uiting van wie wij zijn. Leuk he:) Ik gun het ons. Meer en meer en meer en meer.

Dus, als jij dit jaar wil groeien, wil je dan vooral leren groeien in thuis zijn?

Liefs,

Renske

Reageren op deze blog? LEUK

Ps. Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief, zodat ik je op de hoogte kan houden!

(ik beloof je dat ik niet ga spammen)

Ps 2. Heb je deze nieuwe podcasts al beluisterd?