Een geschiedenislesje Emotionele Evolutietheorie a la Renske ;)
In deze blog neem ik je mee in een klein geschiedenislesje – als je nu denkt GESCHIEDENIS vreselijk – got ya, vond ik ook altijd, ik probeer het leuk te houden oké?
Oma
De afgelopen week was ik veel bij mijn oma na het onverwachts overlijden van mijn opa. We spraken veel over vroeger; over hoe zij regelmatig hoorde dat je je tranen voor later moest bewaren (oftewel: niet huilen), over hoe er – wanneer er moeilijke dingen besproken werden, de aandacht daarvan werd afgeleid (en werd weggestopt) – over de invloed van mensen met een bepaald aanzien, bijvoorbeeld de pastoor, de dokter (een bepaalde gehoorzaamheid) – over een sterke goed/fout beleving en een vaak niet lullen, maar poetsen mentaliteit (niet stilzitten, maar doorgaan).
We spraken ook over nu. Over hoeveel (jong) volwassenen er kampen met mentale, emotionele en fysieke klachten.
Dat gaat me aan het hart en dat heeft het altijd gedaan.
Ik ben me daar de afgelopen 15 + jaar in gaan verdiepen, omdat ik zelf heel lang heb gekampt met mentale en emotionele ongemakken en omdat ik dacht: dit moet anders kunnen. In deze blog lees je mijn bevindingen.
Achtergrondinformatie
De meesten van ons zijn opgegroeid in gezinnen waarbij het ons aan de basisbehoeften niets of weinig ontbrak. Er was een huis, een bed, er was eten. We vierden (hopelijk) onze verjaardagen en feestdagen en we konden naar school. Ik ben me er steeds vaker van bewust hoe een privilege dit op zich al is, dat terzijde. En, hoe ik dit ook heel lang als een soort van middel gebruikte om niet te hoeven voelen, dat ik misschien emotioneel niet op de manieren ben ontvangen zoals ik dat eigenlijk wel zou willen en nodig had. Terwijl ik daardoor het later in mijn leven heel erg moeilijk heb gehad en die relatie heel lang niet per se zag.
Andere tijd
Onze (overgroot) ouders leefden in een tijd waarin er andere normen en waarden heersten en veel van onze (overgroot) ouders hadden geen toegang tot de middelen die wij op dit moment tot onze beschikking hebben. Of, er heerste veel schaamte en het thema emoties, gevoelens, voelen en het reguleren van die emoties was een ondergeschoven kindje. Het werd in veel families niet als belangrijk, of misschien wel als te pijnlijk, gezien.
Ik vraag me dus af...
Kan het zo zijn dat generaties van onderdrukte emoties en pijn, bijdragen aan het emotioneel, mentaal en fysiek vastlopen van zoveel (jong) volwassenen?
En kan het dan ook zo zijn dat als we trauma en ongezonde patronen kunnen doorgeven, dat we ook heling en gezonde manieren en zelfvertrouwen kunnen doorgeven?
Ik denk van wel.
Veel van de mensen met wie ik mag werken en veel van de vrouwen die ik spreek, ervaren dit ook zo.
Disclaimer
Ik zeg hiermee niet dat onze ouders iets fout hebben gedaan, daar gaat dit niet over. Of dat er iets fout is gegaan. Dat hebben mijn innerlijke kinderen en tiener heel lang gedacht, dat wel. Ik voel me bevoorrecht voor alles wat er wel aanwezig was, wat me is gegeven, welke kansen ik heb gekregen en hoe de dingen die ik als moeilijk heb ervaren een vuurtje in me hebben aangewakkerd om zelf mijn eigen antwoorden te mogen vinden.
Eye opener
Voor mij persoonlijk was dit een ongelofelijke eye opener, omdat ik voor het grootste gedeelte van mijn leven geloofde dat er iets mis met mij was. Dat ik te veel was, anders, niet goed genoeg, fout en raar. Dat ik hier niet hoorde. Dat het leven me regelmatig zwaar leek te vallen en er weinig plekken waren, waarbij ik gewoon mijn hart kon luchten en maskers die afvielen. En ik wilde het begrijpen: ik wilde begrijpen waarom ik me altijd zo onzeker en wankel en onrustig en soms angstig voelde en het idee had dat ik alles alleen wilde doen en hoe ik me vaak schaamde voor delen van mezelf en ik geloofde altijd dat er een andere manier was.
Anders kijken, luisteren en vragen.
Totdat ik anders ging kijken, luisteren en vragen. Of misschien wel: echt ging kijken. Kijken hoe mijn familieleden met elkaar omgingen. Kijken hoe mensen onderling met elkaar omgingen. Kijken naar de rol die ik speelde in situaties. Kijken hoe mensen met bepaalde dingen omgaan. Kijken hoe ik zelf met dingen omga. Kijken naar wat er me op het nieuws verteld werd. Luisteren naar wat ik mezelf vertelde en vragen of dat eigenlijk wel klopte. Luisteren naar wat anderen me vertelde. Luisteren naar wat klanten me vertelde. Luisteren naar wat de wijze stem me vertelde.
Het was toen dat ik begreep dat ik heel veel dingen nog niet kon, omdat ik ze gewoonweg niet heb geleerd.
Dus eigenlijk: dat ik heel regelmatig een klein meisje of tiener in een volwassen lichaam was.
Het was toen dat ik begreep dat andere mensen heel veel dingen nog niet konden of deden, omdat zij ze gewoonweg niet hebben geleerd.
Dus eigenlijk: dat er heel veel kleine meisjes en jongetjes in volwassen lichamen zitten.
(disclaimer: ik zeg hiermee niet dat het kleine jongetjes/meisjes/tiener gedrag goedgekeurd hoeft te worden)
Heropvoeden
Het was toen ik dat eenmaal begreep en zag bij mezelf, dat ik mezelf kon gaan heropvoeden zoals ik dat noem:
Het was toen dat ik begreep dat als er een heftige reactie is, dat dat vaak uit het verleden stamt en dat dat me niet hoeft te blokkeren, maar dat ik op die momenten heb te pauzeren:
Ohhh, mijn innerlijk kind raakt nu helemaal in paniek/is bang/overweldigd.
Ohhh, zij wil mij beschermen en is bang en heeft heel veel aandacht nodig.
Ohhh, mijn tiener roept nu heel hard en heeft heel veel bevestiging nodig.
Het was toen dat er iets in de relatie met mezelf veranderde. Ik wees en wijs mezelf niet meer zo vaak af (JEZES, doe nu eens normaal, je zou het nu toch wel beter moeten weten) en dat maakte een wereld van verschil voor mij. Ik kon er langzaam bij blijven, zien wat er gebeurde, voelen wat er geraakt werd (iets heel ouds) en als lieve moeder of vader gepaste stappen zetten in het hier en nu.
Ik stel mezelf regelmatig de vraag:
Is dit een uiting van liefde of een vraag om liefde?
Het gaat me aan het hart
✨Het gaat me aan het hart, dat veel mensen oprecht geloven dat er iets mis met ze is.
✨Het gaat me aan het hart, dat veel mensen net als ik niet hebben geleerd hoe ze emotioneel voor zichzelf kunnen zorgen en moeite hebben met het zichzelf goed laten gaan.
✨Het gaat me aan het hart, dat er zoveel plezier, energie, verbinding, liefde en (zelf) vertrouwen blijft steken onder gevoelens van vroeger waar we ons geen raad mee lijken te weten.
Het is de basis van het werk waaraan ik ben toegewijd.
Het is mijn droom en missie dat zoveel mogelijk vrouwen zich (blijvend) vol zelfvertrouwen, ontspannen, en gelukkig voelen.
En ik geloof dat we mogen beginnen bij het begin: met het heropvoeden en leren kennen van onze innerlijke kinderen en tiener, zodat we de ouders kunnen worden die we nodig hebben (gehad) en als krachtige volwassenen het leven kunnen betreden.
En dat is niet iets wat je in 1 middagje, 7 video's, lezen van een boek of 1 traject bij een psycholoog of therapeut doet #sorrynotsorry. Dit werk gaat over deconditioneren, wat voor mij afleren betekent en als het goed is wordt dat een super leuk en waardevol onderzoek voor het leven.
Ik kan je wel op weg helpen. Zodat je anders gaat kijken, meer gaat voelen en kan gaan groeien en bouwen in zelfvertrouwen.
Van 21.03 tot 28.03 organiseer ik een challenge, die is weer terug van weggeweest en hij is volledig vernieuwd😍, 7 dagen meer Zelfvertrouwen✨. In deze 7 dagen neem ik je mee in een grote lenteschoonmaak. Daar waar jouw energie lekt, daar waar jij vastloopt, waar je wegstopt, uitstelt en wegkijkt. We gaan je favoriete probleem op een speelse, praktische manier aanpakken. En vooral met veel meer aandacht en liefde benaderen, zodat JIJ veel meer aan het roer staat.
Leuk he? En ook wel spannend - I know ;)
Deze is voor jou als je zin hebt om de relatie met jezelf op te frissen of te verdiepen.
Zodat we kunnen doen wat de generatie voor ons wellicht niet kon.
Tot zo ver mijn geschiedenis les. Ik hoop dat je het leuk vond. Misschien ken je mensen die deze geschiedenis les ook interessant zouden vinden, voel je vrij om dit door te sturen.
Tof als je er de 21e bij bent en gaaf dat je mee leest,
Liefs,
Renske
