Expansie; net even anders dan we soms bedenken;)

Een eerlijk delen vanuit mijn kant. Over hoe ik in december expansie als mijn woord voor dit jaar bedacht en hoe dat er anders uitziet dan ik bedacht had;). Deze blog gaat over innerlijke en uiterlijke groei, inner Evolution;) en onze cirkel van invloed. Leuk als je meeleest!

Hardlopen

Een paar weken geleden liep er een leuke vrouw uit het dorp voorbij die me blij en trots vertelde dat ze is begonnen en aan het trainen is voor de Singel loop in Breda: een hardloopwedstrijd van 5 of meerdere kilometers. Zij is aan het trainen voor de 5 km en ik werd opeens herinnert: dit was ook mijn doel! Dit had ik in december op een briefje geschreven. (Al een paar jaar in december schrijf ik wensen en verlangens voor het komende jaar, waar ik dan vervolgens niet meer naar omkijk dus ze ook heel vaak weer gewoon vergeet, zoals deze).

Hardloopschoenen

Ze herinnerde me én inspireerde me om mijn hardloopschoenen aan te trekken. Ik dacht: jo, als ik het einde van de straat hardlopend haal, ben ik gelukkig. De eerste keer oefenen ging wonderbaarlijk goed. En de tweede, derde, vierde keren ook. Ik dacht aan vorig jaar november, hoe ik langs de lijn ergens in Nijmegen stond een vriendin aan te moedigen – met een sigaretje in mijn ene en een chardonnay in mijn andere hand – en dat ik me zowel geïnspireerd als ook geïntimideerd voelde door al die hardlopers als ook een beetje schaamde voor mijn eigen nalatigheid en excuses die ik vaak verzon om maar niet te hoeven beginnen. En dat ik die dan maskeerde door een beetje stoer te doen.

Expansie

Het is niet mijn intentie om dit verhaal te brengen naar hardlopen of doelen, al lijkt dat misschien wel zo. Wat ik me eigenlijk realiseerde is dat ik tijdens het schrijven van die briefjes in december had bedacht hoe expansie er voor mij uit zou zien – want ik bedenk naast die verlangens ook een naam voor elk jaar – ja, gekke hobby wellicht;). Ik had bedacht dat ik mijn bedrijf (online) zou willen laten groeien, bijvoorbeeld. En hoewel ik dat deels ook ‘bereikt’ heb, door lekker daarmee te mogen experimenteren in het vooral het eerste gedeelte van het jaar, gaf het leven me de afgelopen maanden andere uitnodigingen. En dat vond ik best een pittige kluif, misschien herken je ‘m ook: dat als dingen niet gaan zoals jij wel had bedacht dat ze zouden gaan of het leven je innerlijk een andere kant opstuurt, dat je dan zomaar eens tijdelijk in een soort niemandsland (dit woord heb ik geleend van Sanne Mol) of gevoel van ‘terug bij af’ terecht kan komen.

Dat is ook expansie, maar dan anders. Vaak een soort innerlijke expansie, die (in mijn geval) niet lijkt op de uiterlijke expansie waaraan ik me heb leren meten en mezelf soms ook daaraan meet: status, geld, inkomen, dat het (snel) goed met je gaat en zou moeten gaan, dat je druk bent enzo, ofzo.

Eerlijk zijn

In mijn geval: ik voel een hele sterke verantwoordelijkheid als mens en ook als coach/trainer om dat wat ik weet ook te willen leven. Soms vanuit perfectionisme, vaker uit een verlangen naar een gezonde, eerlijke, volwassen (vak)vrouw.

Voor mij beschrijft deze quote van Esther Perel dat heel mooi:

We don’t choose where we come from, but we have more choice in who we are becoming.

Het eerlijke verhaal is: ik ben een tijd niet eerlijk geweest naar mezelf. Ik heb een hele tijd niet eerlijk durven zijn. Eerlijk zijn voelde als: ik doe iets fout, mag geen fouten maken, en fouten maken voelde echt als erger dan falen. Terwijl eerlijkheid (weet ik nu) juist heel veel kracht geeft. Maar eerlijkheid is spannend, omdat het ons als het goed is naar de wortels brengt.

Gewond

En voor mij is dat wat ik in 2018 hoorde van mijn opleider Adriaan Hoogendijk nog steeds waar: we zijn als mens gewoon allemaal gewond. En het heeft weinig zin om te doen alsof dat niet zo is of wel meevalt en het geeft een ongelofelijke kracht en moed om te zeggen: dit zijn mijn verwondingen en dit gaat en doe ik (nog) niet goed. Niet om het je naar beneden te laten halen, maar juist om het je te laten zien hoe die verwondingen ervoor hebben gezorgd dat jij tot nu toe gedrag vertoont dat niet helpend is én om het echt om te zetten in nieuw gedrag. Want dat is het goede nieuws: dat kan dus gewoon. (ik beweer niet dat dit makkelijk is he)

Inner Evolution

Inmiddels ben ik drie maanden gestopt met roken en bijna drie weken zonder alcohol. In mijn hoofd was ik er al een tijd langer mee bezig. Het voelt voor mij heel krachtig om hier mee bezig te zijn én het voelt heel krachtig om dit deel dat ik zo diep heb weggestopt uit schaamte en angst, in de schaduw te zetten. Ik zei gekscherend dat mijn nieuwe verslaving verslavingen zijn en eigenlijk heb ik daar niet over gelogen;). Eerder dit jaar kocht ik twee boeken: Ik weet dat je er bent, van Manja Kammam en Hongerige Geesten van Gabor Maté. Van allebei ben ik nog niet verder gekomen dan het eerste hoofdstuk. Ook dat is het eerlijke verhaal. Wat ik al een tijdje weet en wat me de afgelopen geruststelling heeft gegeven is dat er, achter verslavingen en gedrag wat we vaak niet willen vertonen of juist wel willen vertonen en niet doen, pijn schuilgaat.

Not why the addiction, but why the pain. – Gabor Maté.

Dat maakte ook dat mijn online platform: Start your Inner Evolution, dat ik die eerst ten diepste nog een rondje zelf mocht (d) voorleven, daar kan ik dan nu inmiddels wel weer om lachen;).

Een slaaf van mijn verleden

Wat het meeste bij me knaagde, was dat ik me een slaaf voelde. Een slaaf van mijn verleden die telkens groter leek dan mijn verlangens. Die bevroren delen (uit schaamte enzo) die maken dat we niet vooruitkomen, uit verbinding gaan, ons groter of kleiner maken, automatische, aangeleerde dingen doen of laten waar we later spijt van krijgen, langer dan we willen blijven hangen in ongezond gedrag of gedachtepatronen: als we die dan laten zien aan onszelf en anderen kan het zomaar zijn dat we met afwijzing en onbegrip te maken krijgen en again in een cirkel terechtkomen waar we juist niet in willen komen. En die kost heel veel energie. Snap je het nog;)?

 “So self-acceptance does not mean self-admiration or even self-liking at every moment of our lives, but tolerance for all our emotions, including those that make us feel uncomfortable.”
 ― Gabor Maté, Scattered Minds: The Origins and Healing of Attention Deficit Disorder  

Cirkel van invloed

Ik had het vandaag met een klant toevallig nog over de cirkel van invloed. De invloed die wij als mens zelf hebben en de verantwoordelijkheid die daarbij komt kijken. En dat is vaak wederom precies het tegenovergestelde zoals de meesten dat hebben (aan) geleerd: als we (of onze geliefden) ons goed voelen, gaan of mogen we sporten/ontspannen/rusten/onszelf accepteren. Ik ben mezelf al een tijdje aan het aanleren om éérst en elke dag die dingen te doen waarvan ik weet dat ze mij bij mezelf brengen brengen. Want mijn wereld en ik gok de jouwe ook – ziet er een stuk frisser en meer helder uit als ik/jij/wij niet vanuit de bril verleden (angst/paniek/verslaving/stress/paniek/haast) kijkt en handelt, maar als je leert kijken door de bril van hoop, geloof, licht, ontspanning, innerlijke stevigheid, plezier en verbinding!

Een paar dingen die ik vooral mezelf en misschien is het ook voor jou wil herinneren:

- Heb je er weleens over nagedacht dat alle tijd die je tot nu toe hebt gestopt in je depressie/verslaving/uitstellen/je klein maken/ je groot maken/ je zorgen maken, dat je die kan gaan leren stoppen in dat wat je wél wilt?

- Verzamel lieve mensen om je heen: die je knuffels geven, die je vasthouden, die naar je willen luisteren, die thee voor je zetten als jij je in niemandsland bevindt.

- Eerlijk naar mezelf zijn geeft zo veel kracht: Hoe is jouw relatie met eerlijkheid? Waar ben jij een slaaf van jouw verleden?

- Wist je dat een gewoonteverandering gemiddeld 66 dagen kost?

- Waar kan ik verantwoordelijkheid in nemen en wat heb ik nodig om dat minimaal 66 dagen vol te houden?

- Voor mensen die (net als ik) kampen met verslavingen – vraag hulp, doe het niet alleen! Deel het met je partner, mensen die dichtbij je staan: wil je me helpen? Wil je me supporten?! Wil je geen drank/sigaret/ vul in… aan me aanbieden?

- Wat mij enorm helpt is dat ik me richt op het bouwen van het nieuwe. Ik schreef bijvoorbeeld een brief naar mezelf over een jaar! En zo ben ik dus gaan… hardlopen;) en ik ga naar de kerk, omdat ik me daar heel erg fijn voel en ik ga weer naar therapie voor mijn eigen onderhoud.

In welk seizoen je ook beweegt:

je bent geliefd en je kan het, dat weet ik zeker.

Wil je reageren op deze blog? Leuk!

Liefs,
Renske

Ps. Vanaf oktober heb ik 2x ruimte voor een 1.1 traject. Ook voor een losse sessie en/of massage zet ik mijn agenda weer open. Als dit jouw tijd is, stuur mij een berichtje.

*

Hoi, ik ben Renske en ik houd me bezig met gedrag en gewoonteverandering, zodat je blijvend kan groeien in zelfvertrouwen, ontspanning en levensgeluk.